آناتومی استخوانچه‌های گوش میانی در گراز

    گوش میانی، حفره­ی نامنظمی است که از سه استخوانچه­ی سندانی، رکابی و چکشی تشکیل شده است و کار انتقال امواج صوتی به گوش داخلی و تبدیل آن­ها به انرژی مکانیکی را عهده­دار است.  با توجه به اهمیت گوش میانی در انتقال صوت این تحقیق پایه­ریزی شد.  در این تحقیق به منظور بررسی مورفولوژیکی جزئیات استخوانچه­‌های گوش میانی گراز از پنج استخوان جمجمه گراز بالغ نر استفاده شد.  بعد از بررسی آناتومی قسمت‌های مختلف استخوان گیجگاهی و برداشتن استخوان، استخوانچه‌های گوش میانی خارج گردید و علاوه بر بررسی شکل ظاهری، ابعاد و جزئیات هر استخوان با استفاده از میکرومتر چشمی اندازه‌گیری شد.  در انتها اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم­افزار سیگما استات مورد آنالیز قرار گرفت.  در گراز استخوان گیجگاهی مشابه سایر حیوانات از سه قسمت مسطح، صماخی و زائده‌ای تشکیل شده بود.  طول مجرای گوش خارجی تا پرده­ی صماخ در گراز حدود 14/0±37 میلی­متر می‌باشد.  پرده­ی صماخ در گراز دایره‌ای شکل است و قطر پرده­ی صماخ در گراز حدود 21/0±5/12 میلی­متر اندازه­گیری شد.  همچنین پرده­ی صماخ در گراز به رنگ کرمی مشاهده شد.  در گراز تعداد استخوانچه‌های گوش میانی سه عدد و شامل استخوانچه‌های چکشی، سندانی و رکابی بود.  نتایج مورفومتری نشان داد که استخوانچه­ی چکشی دارای سر، گردن، دسته و سه زائده­ی مشخص جانبی، قدامی و عضلانی است.  استخوانچه سندانی شامل بدنه و دو زائده­ی بلند و کوتاه است و دو سطح مفصلی دارد.  زائده­ی کوتاه یا خلفی به جدار خلفی بدنه متصل می‌شود و زائده­ی بلند با استخوانچه­ی رکابی مفصل می‌شود.  استخوانچه رکابی، دارای صفحه قاعده‌ای و سه زائده قدامی، خلفی و عضلانی بود که طول زائده­ی قدامی کوتاه‌تر از خلفی بود.  در تحقیق حاضر که به بررسی اجزا گوش میانی در گراز پرداخته شد مشخص گردید تعداد استخوانچه­های گوش میانی در گراز با خوک مشابه می­باشد و تنها اختلاف حاصله در اندازه­ی زوائد استخوانچه­ها می­باشد.